Karpatach Wschodnich
Encyklopedia PWN
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
Transylwańska, Wyżyna, Wyżyna Siedmiogrodzka, Kotlina Siedmiogrodzka, Podişul Transilvaniei,
region wyżynny w Rumunii, pomiędzy G. Zachodniorumuńskimi (Apuseni) na zachodzie, Karpatami Wschodnimi na wschodzie oraz Karpatami Południowymi na południu;
Bicaz
m. we wschodniej Rumunii, w okręgu Neamţ, w Karpatach Wschodnich, przy ujściu rz. Bicaz do Bystrzycy (dopływ Seretu).
[bikạz] 
,
,
m. w północno-wschodniej Rumunii (okręg Suczawa), w Karpatach Wschodnich, nad Mołdawą (dopływ Seretu);
Chrziby, Chřiby,
niskie góry we wschodnich Czechach, najwyższa część Karpat Środkowomorawskich (Zewnętrzne Karpaty Zachodnich), oddzielone od Białych Karpat doliną Morawy;
